Chleb z mąki z żołędzi

Żołędzie już dojrzały, jeśli gałęzie dębów zwisają nisko, to śmiało można zrywać, albo poczekać, aż same pospadają. Jeżeli już macie żołędzie, zróbmy z niej mąkę żołędziową. Tutaj jest przepis jak zrobić mąkę z żołędzi klik (oczywiście można też ją kupić w sklepach eko, ale gdzie wtedy cała frajda? ;))
I wreszcie, ach, wreszcie przyszła pora, by z mąki żołędziowej upiec chleb 🙂

W wypiekach zazwyczaj mąkę z żołędzi dodaje się w ilości do 1/3 składników sypkich. Większy udział spowoduje, że wyjdą podpłomyki, a nie chleb. Mąka żołędziowa jest ciężka i trudno wiąże (brak glutenu), więc chleb żołędziowy na pewno nie będzie lekki i puszysty. Jako przepis wyjściowy wzięłam chleb pszenno-żytni na zakwasie, a zakwas z razowej mąki żytniej hodowałam od zera przez 6 dni.

Chleb z żołędzi

150 g mąki pszennej
100 g mąki żołędziowej
150 g zakwasu żytniego
1 łyżeczka soli
ok 100 ml ciepłej wody

Mąki wymieszać z solą, wodą i aktywnym zakwasem. Wyrobić gęste i gładkie ciasto. Na początku wyrabiania ciasto będzie dość rzadkie, ale w trakcie uwalniania glutenu z pszenicy powinno stać się bardziej plastyczne.

Ciasto przełożyć do wysmarowanej olejem miski, przykryć szczelnie i zostawić w ciepłym miejscu do wyrośnięcia na ok. 2 godziny. Po tym czasie ciasto wyłożyć na delikatnie wysypany mąką blat, rozpłaszczyć usuwając pęcherzyki powietrza i złożyć jak kopertę, uformować bochenek. Moje ciasto jednak było zbyt rzadkie, więc po wyrobieniu przełożyłam do formy, bo nie chciałam dosypywać więcej mąki. To mój pierwszy chleb z żołędzi, więc nie miałam punktu odniesienia, jak powinno wyglądać ciasto. Następnym razem będzie lepiej 😉

Chleb odstawić do wyrośnięcia na 5-6 godzin.
Piekarnik nagrzać do temperatury 240°C (góra,dół). Bezpośrednio przed włożeniem chleba, na dno piekarnika można wrzucić kilka kostek lodu, by wytworzyła się para, dzięki której skórka chleba będzie chrupiąca. Chleb piec ok. 30 minut, aż ładnie się zrumieni.

Chleb z żołędzi wyszedł ciężki i aromatyczny. Wydaje mi się, że nad konsystencją zaczynu jeszcze można popracować, żeby dało się uformować zwarty bochen. W smaku chleb żołędziowy jest orzechowo-gorzkawy, ciężki, ziemisty. Sam bez dodatków za bardzo mi nie smakował, ale z dżemem albo miodem, był zupełnie OK. Co jedynie potwierdza moje dotychczasowe obserwacje, że żołędzie są świetnym surowcem cukierniczym 😉 Pewnie gdybym miała jeść chleb żołędziowy z biedy, to bym go nienawidziła, ale że nie mam kompleksów na punkcie swojego statusu społeczno-ekonomicznego i nie wstydzę się jedzenia dzikich roślin, to bardzo chętnie jeszcze do niego powrócę i pozachwycam się aromatycznym zapachem i pięknym kolorem.

Inne przepisy z mąką z żołędzi znajdziecie od tagiem żołędzie TUTAJ a jeszcze więcej drzewnych przepisów w książce pt.: „Smakowite drzewa”.

Smacznego 🙂