Wymagania co do blogów kulinarnych rosną. Żyłujemy zdjęcia, komponujemy serwetki i talerzyki, układamy składniki w wyrafinowane kształty. Pieczemy na próbę. Mało która blogerka przyzna się do klapy. Na blog może trafić tylko ideał.
A u mnie – zakalec. A co? Nie będę Wam żałować:) Jak to ktoś powiedział, to nie jest wyścig o złote kalesony 😀 W smaku ciachu niczego nie brakuje. Bo braku jajek i krowy na pewno nie żałuję.
Ta zebra została upieczona z okazji urodzin koleżanki, żeby Młoda (i ja z resztą też:)) nie siedziała tylko i patrzyła jak inni jedzą. Nic nie zapowiadało klapy, z resztą popatrzcie:
W tortownicy ciasto wyglądało porządnie. Wierzch spękany, patyczek wychodził suchy. Tylko, że wbiłam go z boku, a w środku okazało się płynne. No i zapomniałam włączyć górną grzałkę. Na smak ciasta nie miało to większego wpływu, no a z resztą kto nie wylizuje surowego ciasta z miski? No kto? Czy jest ktoś, kto potrafi się powstrzymać? To ta płynna odrobinka też nie będzie przeszkadzała;)
Zebra wegańska
1,5 szklanki mąki
3/4 szklanki brązowego cukru nierafinowanego
szczypta soli morskiej
1 łyżeczka proszku do pieczenia
pół szklanki oleju
1 łyżeczka octu balsamicznego
1 łyżka ekstraktu waniliowego
1 szklanka mleka owsianego
1,5 łyżki kakao
ziarenka z połowy laski wanilii
Suche składniki trzeba zmieszać, dolać składniki płynne, wymieszać metodą muffinkową tzn. tylko do połączenia składników. Podzielić na dwie części, do jednej dodać wanilię, do drugiej kakao. Na zmianę nalewać po kilka łyżek ciemnego i jasnego ciasta do wysmarowanej tortownicy 18 cm i piec ok. 30 minut w 180°C, aż patyczek będzie wychodził nieoblepiony. Tylko wbijcie w sam środek ciasta, żeby nie powtórzyć mojej klapy:)
Buźka Dziewczyny!
Trochę Inna Cukiernia 